Hakikaten çok kötü. Dün akşam üstü, Amerika dışında ilk defa ödül verilen bir Acil ve aile hekimi profesörü olan dernek başkanımız ile buluştum. Pırıl pırıl, ülke aşkı, hasta sağlığı ile koşturan biri.
Söylemesi ayıp, tuvalete gitmek için kalktığında telefonu çaldı. 3.evre pankreas kanseri hastası arıyor. Konuştu. Moral verdi. Tavsiyede bulundu. Rahatlattı. Sonra çişini yaptı ve masaya döndü.
Bunun milyonda birini ben 40 yıldır kanada da görmedim göremem.
Öncesinde de özel kliniği olan doçent dişçideyim. Hasta geldi. Baktı. Fiyat verdi. Ahh dedi yaşlı kadın kalsın. Veremem. Hoca döndü, bak dedi o zaman şu kadar olsun, ve paran gelince azar azar ver dedi. Ve benzer iş için benden aldığından çok daha az istemişti. O an gözlerim sulandı. Adamı öpecem. Yanlış anlaşılacak. Yazarken elim gştmşyor. Ama yazmak isdeim. Böyle insanımız var. Kanada da credi kartı çekmez ise ‘ittşr git’ derler.
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.