Yıl dönümü …
Geçen yıl başı 40 yıl çalıştığım için emekli kabul ettim kendimi, daha yüksekler vs veren/verecek kariyeri ani frenle bıraktım ve Bodrum’a yerleştim.
İlk hafta sahilde yürürken göğsüme giren ağır ağrılardan sonra anjiyo olmak için heyecanla ve ümitle hastaneye gittim.
O anjiyo çubuğunu nereye soktularsa, kalp temizmişmiş ama müjdemiz var prostat kanserisin dediler.
Tercüme kurbanı bir Dr, korkma genelde yaşarsın ve başka sebepten ölürsün dedi.
İçim tabiki çok rahat etti. Ve 55 gram zayıfladıktan sonra şu an yıldönümü.
Vede sevgili esas doktorum tekrar denizlere dönüp fazla kahramalık yapmadan dalmaya devam edebileceğimi söyledi.
Bir yıldır döneli beri bana en çok sorulan soruların başında ‘ne zaman büyüyeceksin?’ den sonra, ‘delimisin niye döndün?’
Bu 55gm lık olayı benim Nick ismi ile yaşadığım 40 yıla yakın yaşadığım memlekette bulamadılar. Ama beni Niyazi diye hatırlayan ülke anında bulup anında çözdü. Boşuna dememiş rahmetli ‘beni Türk hekimlerine bırakın’ diye…
Peace….
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.