Yüksel sitesi. 1970ler.
Lise 1 de aldığım ilk sandalımı burada karaya çekerdim.
Boğulmakta olan bir işçiyi ilk fark edip atlamıştım bu iskeleden kurtarmak için. Genç biriydi. ‘Abi ben suda duramadım’ (😳) dedi. ‘Baktım herkes donla koşup atlıyor, bende pantolunu çıkartıp atladım’ dedi. Yüzündeki şaşkınlık ve korkuyu unutamam.
İskelenin sancak tarafından 50-60 kulaç ötesinden midye çıkartırdım. Sonra arkadaşlarla sahilde ateşte saç üstünde pişirip bakkal Faik’den aldığımız soğuk biralarla gömerdik.
İskelede arkadaşlarla eğlenip taşkınlık yapardık. Güneşlenirken huzur isteyen anne ve babaları anlamamışız o yıllarda. Ama hiç kızdıklarını hatırlamam.
Bana böyle bir gençlik verebildiği için anneme ve babama hep minnettarım. 🙏
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.