Hakikaten çok kötü. Dün akşam üstü, Amerika dışında ilk defa ödül verilen bir Acil ve aile hekimi profesörü olan dernek başkanımız ile buluştum. Pırıl pırıl, ülke aşkı, hasta sağlığı ile koşturan biri. Söylemesi ayıp, tuvalete gitmek için kalktığında telefonu çaldı. 3.evre pankreas kanseri hastası arıyor. Konuştu. Moral verdi. Tavsiyede bulundu. Rahatlattı. Sonra çişini yaptı ve…
Bak ne diyeceğim. Ben günlerdir üzgünüm, perişanım, çaresizim, kızgınım. Bizim kapıcı ayrılıyor ve İş Kurumuna ilan verdim. Günlerdir gelen telefonlar, smsler, whatsapplar, emailler beni ruhen parçaladı. İnsanlar işsiz, çaresiz, paradız, evsiz. Her yerden gelen telefonlar beni mahvetti. Gençler, yaşlılar. Hepsi ne gerekirse yaparız diyenler. UKR draması ayrı. Niye Afgan ve Suriye vs bu kadar hassas…
I need a smart fridge That will prevent me open it randomly after dinner.
Sağlıkçılar gününüz kutlu olsun. İyiki varsınız. 🙏 Benim için zor bir gün. Babamda Veteriner General idi. Fakültede ders vermiş 40’larda 50’lerde. Babacığımı bir 14 Mart’ta kaybettim. Acısını, bilgeliğini, asaletini, eksikliğini 24 yıl sonra daha çok hissediyorum. Geçer demişlerdi. Geçmesin demiştim. Bugün bahane olsun, babanızı arayın, öpün, koklayın, sıcak elini tutun yüzünüze deydirin. Peace ❤️
Yer: Bodrum Zaman: 3 gün önce Arkadan ambulans geliyor. Sol şerit sola, sağ şerit sağa geçti. Ambulans sağ kaldırıma çıkıp oradan geçmeye çalıştı. Ve sağa geçenler panik ve kaos yaşadı. Galiba ileriden sağa dönüp hastaneye ulaşmak için yaptığını tahmin ettik. Bilemedim. 🤷🏻♂️
My wife and I have similar air needs and consumption like this couple although I talk much less underwater 😳🤿🎣